นอกจากนี้  เนื้อความบางบทยังใช้ภาษาสั้น  กระชับ  กินความมาก  เช่น

         มิใช่เนื้อก็เอาเป็นเนื้อก็เหลือปล้ำ

                                                     แต่หนามตำเข้าสักนิดกรีดยังเจ็บ

                                                     อันโลภลาภบาปหนาตัณหาเย็บ

                                                     เมียรู้เก็บผัวรู้ทำพาจำเริญ

"เนื้อ"  ในที่นี้  น่าจะหมายถึง  เนื้อคู่  คำประพันธ์บทนี้กล่าวถึงการเลือกคู่ครอง  ถ้าเลือกได้เหมาะสม  คือ  "เมียรู้เก็บผัวรู้ทำ"

ชีวตคู้ย่อมเจริญ

เนื้อความบางบทแฝงน้ำเสียงเสียดสีผู้มีอำนาจหรือมีฐานะเหนือกว่า  เช่น 

       ของสิ่งใดเจ้าว่างามต้องตามเจ้า

                                                        ใครเลยเล่าจะไม่งามตามเสด็จ

แม้ว่าเนื้อหาในอิศรญาณภาษิตนี้จะเป็นเพียงทัศนะของบุคคลหนึ่งที่อาจแสดงออกมาด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ        แต่โวหาร

เปรียบเทียบอันคมคายและแยบยลทั้งหลายนี้ได้สร้างรสแห่งวรรณศิลป์  กระทบใจผู้อ่านมาทุกยุคทุกสมัย      คำประพันธ์หลายบท

ในภาษิตเล่มนี้เป้นที่จดจำได้เป็นอย่างดี  ที่สำคัญทัศนะส่วนพระองค์ของผู้ประพันธ์ได้สะท้อนค่านิยมบางประการของสังคมไทย  เช่น 

ค่านิยมเรื่องการพึ่งพาอาศัยกัน  ซึ่งนำไปสู่ค่านิยมเรื่องการรักษาหน้าตา  การถนอนน้ำใจ  การรู้จักผูกมิตร  การไม่สร้างศัตรู  ค่านิยม

เหล่านี้ยังคงแฝงฝังอยู่ในวิถีปฏิบัติของหน่วยงานหรือองค์กรต่าง  ๆ  ในสังคมปัจจุบัน

แหล่งอ้างอิง :  ศึกษาธิการ,กระทรวง.  สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา  สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.

วรรณคดีและวรรณกรรม  เล่ม  ๓.  โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว : กรุงเทพมหานคร, ๒๕๔๘

htt://www.google.co.th/.